ผวาไก่ตายยกเล้า ถูกกัดคอแหวกท้องควักเครื่องใน ซากกระจายเกลื่อน เชื่อฝีมือผีกระสือ
ชาวบ้านผวาหลังไก่ตายยกเล้า ถูกกัดคอแหวกท้องเอาเครื่องใน ซากกระจายเกลื่อน แต่ไม่เจอรอยสัตว์ เจ้าของเผยโดนมาแล้ว 2 ครั้งตรงกับคืนวันพระ เชื่อฝีมือผีกระสือ
เมื่อวันที่ 17 พ.ย.67 ผู้ใช้เฟชบุ๊กชื่อ “จรึม ดาทอง” ได้โพสต์ภาพซากไก่ตายปริศนา พร้อมข้อความระบุว่า “ปอบหรือกระสือบอกแน คอกเหล็ก มันยังจัดการได้ คืนเดียว 12 ตัว กัดเอาแต่คอดูดเลือด” ซึ่งสภาพของซากไก่ที่ตาย ทั้งถูกกัดจนหัวขาด บางตัวถูกกัดคอคล้ายโดนดูดเลือด และบางตัวถูกคว้านท้องเครื่องในหายไป
จากการตรวจสอบผู้โพสต์ ให้ข้อมูลว่าเหตุการณ์ดังกล่าว เกิดขึ้นเป็นเล้าไก่อยู่ใกล้กับป่าอ้อย ด้านทิศตะวันออกของหมู่บ้านปากช่อง ต.หนองแวง อ.ละหานทราย จ.บุรีรัมย์ จึงได้ลงพื้นที่ไปตรวจสอบตามที่มีการโพสต์
ด้าน นางแก้ว อายุ 49 ปี ซึ่งเป็นเจ้าของไก่ที่ตาย เล่าว่า เลี้ยงไก่ไว้ทั้งหมด 17 ตัว ตอนนี้เหลือตัวเดียวที่รอด ส่วน 12 ตัว ตายปริศนาในสภาพถูกกัดคอ ถูกคว้านท้องเอาเครื่องใน และหายไป 4 ตัว ไม่เจอกระทั่งซาก ไม่รู้ว่าหายไปไหน เมื่อตรวจดูรอบๆ เล้าไก่ ไม่พบร่องรอยสัตว์แต่อย่างใด รู้สึกแปลกใจ ส่วนตัวคิดว่าอาจจะเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับ หรือไสยศาสตร์มนต์ดำหรือไม่ ซึ่งครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไก่ตายปริศนา แต่เป็นครั้งที่สองแล้ว ประกอบกับเคยมีชาวบ้านบอกว่า เห็นแสงปริศนาลอยอยู่บริเวณป่าอ้อยใกล้กับเล้าไก่ ส่วนตัวจึงคิดว่าอาจจะเป็นสิ่งลี้ลับ
ส่วนนายจรึม อายุ 51 ปี สามีนางแก้ว ก็เล่าว่า จากสภาพไก่ที่ตาย แต่ไม่พบรอยสัตว์ ส่วนตัวจึงเชื่อว่า อาจจะเป็นปอบ หรือกระสือมากินหรือไม่ เพราะครั้งนี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่ไก่ตายแบบนี้ และทั้งสองครั้งก็เกิดขึ้นวันพระด้วย สอดคล้องกับที่ชาวบ้าน คนแก่ในหมู่บ้าน บอกว่าเคยเห็นแสงปริศนาลอยในป่าใกล้กับเล้าไก่ แม้ตัวเองจะยังไม่เคยเห็นกับตา แต่จากสภาพไก่ที่ตาย รวมถึงคำบอกเล่าจากคนเฒ่าคนแก่ จึงเชื่อว่าไก่ที่ตายอาจจะเป็นฝีมือปอบหรือกระสือก็เป็นไปได้ หลังจากนี้ก็คงจะไม่เลี้ยงแล้ว หรือถ้าเลี้ยงก็อาจจะเลี้ยงไว้ที่บ้าน
ขณะที่ด้านนางวัน อายุ 64 ปี ผู้สูงอายุในหมู่บ้าน บอกว่า ส่วนตัวเชื่อว่ามีปอบ หรือกระสืออยู่จริง เพราะเมื่อหลายปี เคยเห็นแสงวาบๆ ลอยอยู่เหนือต้นไม้ ใกล้กับเล้าไก่จุดเกิดเหตุ จึงทำให้เชื่อว่าอาจจะเป็นฝีมือของปอบหรือกระสือ ที่ออกมาหากินตอนกลางคืน แต่จะมีจริงหรือไม่มีจริงก็เป็นความเชื่อส่วนตัวของตัวเอง